Lake Baikal en de Transsiberie treinreis

Lake Baikal en de Transsiberie treinreis

Hoi, (hoi in het Russisch heb ik opgegeven, weet het nog steeds niet)

De gezellige treinreis met de Sloveense man en Zuid-Koreaanse vrouw stopte in Irkutsk: eindstation van de trein. Irkutsk ligt 60 km af van het oudste, diepste en bijna grootste zoetwater meer van de wereld: Lake Baikal.

Hier zijn we vanaf Irkutsk meteen naar toe gegaan. Vanaf Irkutsk moesten we eerst met de tram naar het busstation en dan met een minibus naar Listvyanka (de plaats langs het meer). Dat leek best een opgave omdat de Russen er allemaal boos uitzien en alles staat in het Russisch. Niks Engels. Ondanks dat dat in de andere landen ook is, voelt het in Rusland toch anders. Maar uiteindelijk ging het toch vlot. De vrouw in de tram die kaartjes verkocht was behulpzaam en vertelde waar we uit moesten stappen.

In Listvyanka hebben twee dagen doorgebracht. We zaten in een Hostel met Banya (sauna). Ze zeggen dat je niet echt in Rusland bent geweest als je niet in de Banya bent geweest. Dat stond dus sowieso op het lijstje de komende dagen.
Het meer is 1 graden dus te koud om te zwemmen. We zijn ergens met een stoeltjeslift omhoog gegaan voor mooi uitzicht en daarna naar het Baikal museum. Het was beide echt een pokken eind lopen. Maar het uitzicht was mooi. En het museum was alles in het Russisch behalve bij de ingang waardoor we dachten dat het in het museum ook in het Engels zou staan haha. Veel geleerd dus. Vooral plaatjes gekeken ;-).

In de avond hebben we lekker Omul gegeten: dat is de vis die in het meer zwemt, lijkt op zalm. Erg lekker. Wel weinig we hadden daarna nog honger. Zijn naar een luxe snackbar (klein restaurant) gegaan, een hele leuke met heel mooi uitzicht op het meer en we konden nog lekker in de zon zitten.
De dames waren echt super aardig, geen idee wat ze allemaal zeiden maar we hebben gelachen haha. Heerlijke kaassoep in een broodkommetje gegeten. En veel fooi gegeven. Al het kleingeld. Ze stonden namelijk net op het punt om te sluiten toen we aankwamen.

Volgende dag zijn we een klein stukje met de Ferry gegaan naar 'Port Baikal'. Toen we bijna aankwamen zagen we een oude locomotief in de verte staan met een gewone trein daar langs, beide voor een berg. Ik dacht meteen dat is de voorkant van onze Lonely Planet. Dus wij meteen daar heen lopen om die foto na te maken (we hadden alleen de LP niet bij ons), we waren niet de enige die met de locomotief op de foto wilde. Super druk. Irri. Bij Port Baikal hebben we verder niet zo veel gedaan, boekje gelezen aan het meer. Toen we een trein zagen vertrekken zijn we terug naar de locomotief gegaan en we waren de enige :-D. Maar het bleek helemaal niet de voorkant van de LP te zijn, zagen we toen we terug kwamen. Wel leuke foto's gemaakt. En zo'n locomotief is bijna op ieder Russisch station te vinden :-P.

Volgende dag terug naar Irkutsk: en we zijn niet meer in de Banya geweest :-(. Misschien in Moskou, en anders halen we dat in Nederland nog even in.

In Irkutsk lekker gegeten: Mongools en Russisch. Kwam goed uit want in Mongolië was het vrij lastig om een Mongools eettentje te vinden. Het waren vooral gevulde deegpakketjes: met Omul (die Baikal vis), vlees en groente. Erg lekker. Daarna eten voor de trein ingeslagen en naar het station gegaan. Laatste reis gaat beginnen: Irkutsk - Moskou, de Transsiberie route, 5193 km, ongeveer 87 uur in de trein. We passeren 4 tijdzones. In Moskou is het 5 uur later dan Irkutsk. Alle tijden staan in Moskou tijd, veel rekenen dus hoe laat je ergens bent.

Ik kan je wel vertellen dat het begin van de reis meteen vies tegen viel: het was de minst comfortabele trein die we hadden (en dat voor die lange afstand), we hoopten stiekem met z'n twee in een coupe te zitten. Dat ging ook niet door, we zaten met n Russisch stel dat geen Engels sprak. Zij wilden het liefst raam en deur dicht en wij het liefst beide open. Geen airco in de trein en de trein doet me denken aan de oude Nederlandse sprinter, die met die groene bekleding. Waar je billen lekker plakken als het warm is. Was nu dus ook. Maar: we hadden dus wel de sauna ook meteen te pakken ;-). En gelukkig vonden we het zelf ook nogal grappig dat 50% in de coupe Nederlands is. (En 50% Russisch.)

Volgende dag duurde het nog steeds lang. Uitzicht buiten ook niet spectaculair, alleen maar bomen. Gelukkig regende het zoals ik heel erg had gehoopt, lekker verkoeling.

Eind van de dag was er wel een echt hoogtepunt: kei lekker eten op een station waar we een half uur pauze hadden. Ik had weer zin in de treinreis ;-). Savonds een biertje gedronken in het 'restaurant' en een kaartspelletje gespeeld. Naast ons waren er alleen nog twee andere Russen die al heel veel meer bier op hadden. Spraken ook geen Engels maar ze wilden ons wel heel graag leren kennen. Één van die twee was 23, had een dochtertje van drie en was gescheiden. Als we het goed begrepen hebben. En ze vonden het gek dat wij nog niet getrouwd waren. Later ook onze Mongoolse wodka met ze gedronken, heel erg lekker, niet. Er schoof later ook een jongen aan die en Russisch en Engels sprak, handig. Hij zei dat de twee jongens er vereerd waren dat ze ons ontmoet hadden. Die 23 jarige kon ook niet stoppen om Tom te knuffelen haha.

Snachts terug in onze coupe hadden we twee nieuwe reisgenoten: een hele dikke vette zwetende vieze dronken Rus en een gewone Rus (onze leeftijd die via Google translate met onze wilde communiceren). Die vetzak is er de volgende ochtend uitgegaan. Die andere Rus was ook blij dat hij weg was, meteen raam open. En hij heeft n heel gesprek met Tom gevoerd via Translate, handig.

Smiddags en savonds weer lekker eten gekocht op het station. Ze hebben veel van die vettige gefrituurde broodjes gevuld met soort gehakt en ui. Kei lekker. En savonds een bakkie met aardappels en gehaktballen, lekker Hollands. Thuis wordt ik er niet heel blij van maar hier zeker wel. Geen instant noodles.

Nu is het de laatste dag in de trein. Nog zo'n 14 uur te gaan. Ik ben er lui van. M'n boek is uit. We doen veel spelletjes en veel slapen of film kijken. En sudoku ben ik ook helemaal klaar mee.

En nu zijn we bijna in Moskou! Ik zie al mooie flatgebouwen. We hebben geen één keer met twee in de coupe gezeten, het was een komen en gaan van Russen haha. Verder geen andere toeristen in de trein gezien.

Ennnnn we zijn in Moskou. Gaan lekker ontbijten en er is WiFi om dit verslag te plaatsen! We hebben nog drie dagen te gaan en dan zit het er weer op! Is maar goed ook want Tom heeft geen schone kleding meer....

Dikke kussen!