Ulaanbaatar en omgeving

Sainbainauu,

Smiddags om 16 uur met de trein aangekomen in Ulaanbaatar, hoofdstad van Mongolië. Mooie treinreis. Hele reis met zijn twee in een coupé voor vier personen. Zodra we Beijing uit waren reden we door bergen en vele tunnels. De grensovergang begon om 10 uur savonds en duurde een eeuwigheid. Denk dat we rond 3 uur snachts konden gaan slapen. Van China naar Mongolië moeten ze het treinstel onder de wagons vervangen omdat de rails in Mongolië en ook Rusland breder is dan in China. Alle wagons worden losgekoppeld en omhoog gehesen en dan wordt het oude treinstel er onderuit gehaald en het nieuwe treinstel eronder gereden.

Toen ik sochtends wakker werd en door het gordijn naar buiten spiekte zag ik kamelen. En toen ging natuurlijk het gordijn meteen open en Tom wakker gemaakt. We reden door de Gobi dessert. Naast kamelen zagen we ook gazellen. En paarden. Dit bleef zo een paar uur door gaan. Soms een huisje en een tankstation maar niet veel meer dan 2 à 3 huizen tegelijkertijd. Daarna veranderde het landschap van zandkleurige heuvels naar grasheuvels. De trein rijdt tussen de heuvels door, dus ene bocht na de andere bocht. Leuk dat je dan steeds de achterkant van de trein zag.

Langzaam aan zagen we steeds meer huisjes en Gers (tenten) en merkten dat we bijna in Ulaanbaatar waren. Paar keer dachten we al er te zijn maar bleek Ulaanbaatar toch veel groter met hoge gebouwen. Een echte stad.

Toen we in Mongolië de trein uit gingen werden we meteen gevolgd door vele Mongolen die een Hotel of een Tour aanboden door Mongolië. Maar wij hadden al een eigen plan. We zouden opgehaald worden door Bert. Hij heeft een Ger kamp in het nationaal natuurpark Terelj. Eerst even snel geld pinnen, betaalpas werkte niet in die automaat. Dus maar vast snel door naar het kantoortje waar we de treintickets voor Irkutsk moesten ophalen. Onderweg daar heen hield een Mongool ons aan met een papiertje met Saskia er op. Dus dat kon niet missen, in Mongolië zullen er niet zo veel Saskia's zijn. Bert kwam ook al aangereden. Kantoortje waar we de treintickets moesten ophalen bleek dicht, maar Bert regelde dat de mevrouw de tickets kwam brengen. En geld pinnen kwam later wel zei hij.

Om 18.15 bij zijn Ger kamp aangekomen. Duurde heel lang om de stad uit te komen. Prachtig gelegen in een vallei omgeven door groene heuvels. Veel paarden, koeien en schapen om ons heen. En op het kamp waren ongeveer 7 honden aanwezig. Op het kamp woont ook de vrouw van Bert (een Mongoolse) en ze hebben drie zonen.

Wij waren daar alleen met twee Duitsers.
Half 8 kregen we te eten. Wij dachten dat we die dagen echt Mongools eten zouden krijgen. Maar de vrouw van Bert had een grote pan gekookte aardappels, een pan met worteltjes en ertjes en een pan met soort van stoofvlees. Lekker Hollandse pot. Daarna heerlijke zelfgemaakte yoghurt.

Savonds is het rond 11 uur donker. Moesten in de Ger een vuurtje maken omdat het snachts koud is.

Hele nacht had het geregend. Gelukkig rond 9 uur droog en het klaarde steeds meer op. Na het heerlijke ontbijt (ei met kaas, bacon en tomaat met broodjes, thee en jus) hebben Tom en ik drie uurtjes gewandeld. Een van de honden is het hele stuk meegelopen. Mooie omgeving en mooi uitzicht.
Na de wandeling lekker lunch gehad en smiddags bij een riviertje gerelaxed en op het kamp spelletjes gedaan.

Savonds kwamen drie nieuwe vakantiegangers, twee Nederlanders en een Deen. De twee Duitsers waren sochtends vertrokken.

Volgende dag zijn we drie uur gaan paardrijden met een Mongoolse gids. Ook weer een mooie route! Wel lang drie uur, we voelde onze benen goed haha. Smiddags gedoucht in de rivier. Dat was al een uitje op zich want het water was super koud. Je voeten doen er meteen pijn van. En met die stenen loop je al niet zo makkelijk het water in. Maar uiteindelijk toch maar mn haren nat gemaakt (ja die wilde ik echt gewassen hebben na vier dagen!), shampoo er in en toen kon ook de rest van m'n lichaam wel gewassen worden. We waren super blij dat we gedoucht hadden en hebben nog lang genoten van hoe lekker fris we roken haha.

Toen we terug kwamen op het kamp van het douchen hadden de honden een geit van de buren gevangen en gedood. Dit was al de derde in een maand en ook een veulentje was al gedood. De vrouw van Bert vertelde ons dat alle honden op twee na doodgeschoten zouden worden. Vanwege dat ze zo veel vee vangen en zij moeten daarvoor betalen. Ze zouden al doodgeschoten worden de dag nadat wij vertrokken waren dus nu zijn er denk ik nog maar twee honden. Één van die twee was met onze wandeling mee geweest. Deze hond houdt van toeristen. Best wel schokkend maar voor hun gebruikelijk zo in de natuur.

Savonds spelletje gedaan met de anderen. Volgende dag heeft Bert ons meegenomen op een mooie Tour door de natuur heen. En ook langs het toeristische beeld van Chingis Khaan. Niet echt mooi maar wel groot! Daarna heeft Bert ons afgezet bij een ander nationaal park. Daar hebben we voor een nacht een Ger gehuurd. Wel echt handig zon Nederlandse gids die ook Mongools spreekt.

Volgende dag een hele mooie wandeling gemaakt (nou ja vooral het uitzicht boven op de berg was heel mooi). Daarna naar Ulaanbaatar. In Ulaanbaatar zijn we een dag geweest en savonds vertrok de trein naar Irkutsk. In Rusland zijn alle treintijden vermeld in Moskou tijd. En dat is verwarrend. In Moskou is het vijf uur eerder dan in Irkutsk.

Nu zitten we net over de grens in Rusland. Vanmorgen 6 uur stil gestaan bij de grens in Mongolië. Nu vier uur bij de grens in Rusland. We hebben een gezellige coupé met een oude man uit Slovenië en een vrouw uit zuid-Korea. Spreken allebei goed Engels. De man houdt een dagboek bij waarin hij de kleine details opschrijft zoals dat hij op een aangifte formulier de datum van gisteren had ingevuld (gisteren kregen we dat formulier en vertrok ook de trein) maar dat moest blijkbaar de datum van vandaag zijn. En zo ook het indrukwekkende apparatuur wat de Russen bij de grenscontroles gebruiken.

Deze grenscontrole was toch wel het spannendst omdat ze alles in de trein komen controleren. Bij de andere controles geef je jouw paspoort en wordt later weer teruggegeven.

Dat was het voor nu.

Nu zitten we in Listvyanka en gaan we morgen met de trein naar de eindbestemming Moskou.